Silnik pneumatyczny: zasada działania, parę wytycznych
Wszystkie maszyny pneumatyczne przetwarzają energię sprężonego powietrza albo innego gazu na ruch obrotowy bądź postępowy, umożliwiający urządzeniom pracę i współpracę. Silniki tego rodzaju są podobne do silników parowych, ponieważ całą czynność wykonuje się za sprawą – dostarczanego z zewnątrz – sprężonego gazu. Na przykład małe, jednocylindrowe silniki modelarskie – pneumatyczne, stosuje się przy napędzaniu modeli miniaturowych samolotów.
Istotna kwestia: silniki pneumatyczne nie emitują szkodliwych zanieczyszczeń do atmosfery, jednakże sprężenie zwrotne powietrza, nie wymaga energii, zwykle uzyskiwanej metodami, które takie zanieczyszczenia emitują.
Nie jest to wynalazek współczesności – rozwój narzędzi pneumatycznych nastąpił w XIX wieku, głownie za sprawą pomysłów konstrukcyjnych Ludwika Mękarskiego. Silniki, tłoczone sprężonym powietrzem, używane były wówczas do zasilania lokomotywy w kopalniach oraz do napędzania tramwajów. Od tamtej pory, aż do czasów obecnych, silniki pneumatyczne wciąż montowane są w samochodach wyścigowych. Zwiększają przyśpieszenie pojazdów i są lżejsze od standardowych mechanizmów.
Małe silniczki pneumatyczne znalazły swoje miejsce w wiertarkach, szlifierkach, młotach udarowych, a przede wszystkich w takich miejscach pracy, gdzie iskra z napędu elektrycznego lub spalinowego, mogłaby wzniecić pożar. Dużym przełomem mechanicznym było wynalezienie w 1991 roku silnika z podwójnym zasilaniem – może on działać zarówno na powietrze sprężone, jak i na tradycyjne paliwo. Jak twierdzą producenci tego rodzaju urządzeń – samochody z silnikami pneumatycznymi mniej się psują i korzystnie zmniejszają swoją masę. Największe ośrodki produkcyjne mieszczą się w Urugwaju, Korei, Australii oraz we Francji.
Mimo masowego zainteresowania tym technicznym zagadnieniem, żadna z firm nie zdecydowała się na większą produkcję auta, zaopatrzonego w silnik pneumatyczny. Dystrybutorów mogą przerażać koszty fabryczne. A przecież pojazd zasilany sprężonym powietrzem miałby zalety samochodu elektrycznego i – co ogromnie ważne – uzupełnianie zużytej energii (ładowanie zużytych akumulatorów) trwałoby kilka minut.
Jak zbudowany jest taki silnik? Posiada tłok wprawiający w ruch całą machinę. Źródłem sprężonego powietrza jest zbiornik z włókna węglowego. By całość działała, potrzebny jest wał korbowy, sprawne cylindry i system, umożliwiający przemieszczanie się powietrza.